tüfuliyyət — ə. uşaqlıq … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
səbavət — ə. uşaqlıq dövrü; uşaqlıq … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
əl — is. 1. Qolun biləkdən dırnaqlara qədər olan hissəsi. Əli ilə tutmaq. Sağ əl. Əllərini yumaq. Əlini çiyninə qoymaq. Əli ilə sığallamaq. Əli ilə götürmək. İnsan işlərinin çoxunu əlləri ilə görür. – Tək əldən səs çıxmaz. (Ata. sözü). Əfsus ki,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
beççədənnix’ — (Zəngibasar) bətn, uşaqlıq … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
bəç(ç)ədan — f. anatomiyada: uşaqlıq … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
rəhim — ə. 1)anatomiyada: balalıq, uşaqlıq; 2) m. qohumluq, qan qohumluğu ə. rəhmli, rəhm edən; acıyan … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
tun — f. 1) hamam ocağı; külxan; 2) təmizlənmiş bağırsaq, iç və s.; 3) uşaqlıq yolu … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
təfəl — ə. 1) günəşin doğuşu; 2) m. uşaqlıq … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
acı — sif. 1. Dili ağzı yandırıcı, kinə, xardal və s. dadında olan (şirin ziddi). Acı dərman. Acı badam. Acı dad. Acı istiot. Acı turp. Acı soğan. Acı çay (dişləmə çay, içinə qənd salınmamış çay). 2. məc. Fəlakətli, məşəqqətli, əziyyətli, kədərlə dolu … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ağıllanmaq — f. Ağıllı olmaq, ağlını başına yığmaq, düzəlmək, ciddiləşmək, pis işlərdən əl çəkmək. Yaşa dolduqca ağıllaşır. – <Mirpaşa:> Mahmud . . ağıllanmaq əvəzinə məktəbi buraxıb qaçıb kəndə. Z. Xəlil. Yəqin Həpir ağıllanıb, . . uşaqlıq… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
